«Μπάτσοι κρυφτείτε, έρχεται η γρίπη των χοίρων»

-by Deadrabbit

Κυριακή 12 Ιουλίου 2009

Sequel



Το τελευταίο πράγμα που θα έβαζα στο καζανάκι της ανησυχίας μου είναι μην τυχόν και χαρακτηριστώ ανθέλληνας από τους Νεοέλληνες. Φαντάζομαι ότι ακόμα και ο Ουμπέρτο Έκο θα έχει παρόμοια προβλήματα στην Ιταλία με τους Νεοιταλούς. Αλλά αυτό δεν αρκεί να απαλύνει τον πόνο για την είσοδο σε μια σκοτεινή εποχή που έρχεται μετά από χρόνια περιπλάνησης σε ένα τούνελ. Η τεχνολογία μπορεί να προχωράει, τα προιόντα που φτιάχνουν την διάθεση μας ολοένα να εξελίσσονται, αλλά είναι φανερό ότι κάποιος ξέχασε να συνετίσει τον ανθρώπινο νου.
Τουλάχιστον ξέρω ότι πρέπει να ξαναδιαβάσω την ιστορία. Δεν αρκεί να κατηγορείς μια ζωή τους Αμερικάνους, Άγγλους, Γάλλους, Ρώσους, τον Μέτερνιχ, και τα άλλα παιδιά για τα δεινά του Νεοελληνικού έθνους. Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας και τα καλοκαιρινά μπανάκια δεν θα το ξεπλύνουν τόσο εύκολα.

Δευτέρα 6 Ιουλίου 2009

Μια μπανάνα και ένα μπάντζο

Σε επερώτηση του ΚΚΕ την περασμένη Παρασκευή τέθηκε το θέμα των εργατικών δικαιωμάτων στις εποχικές ως επί το πλείστον τουριστικές επιχειρήσεις. Αν και βασισμένο στην γνωστή ρητορική του, το ΚΚΕ έθιξε ένα θέμα που σπάνια συζητείται, ενώ δεν έλλειψαν και σπαρταριστές καταγγελίες για επιχειρήσεις που απαιτούν την ολική αποτρίχωση (αλλά ολική 100%) για λόγους αισθητικής, την δεδομένη έλλειψη ωραρίων καθότι η παροχή υπηρεσιών συνεχίζεται νοητά και όσο ο εργαζόμενος κοιμάται, την χρήση ακόμα και ανηλίκων (ημεδαπών και αλλοδαπών) με αμοιβή ένα λαχταριστό κουλούρι. Ο υπουργός είπε ότι οι εξαιρέσεις δεν επιβεβαιώνουν τον κανόνα, αναλώθηκε και σε μια κλασική κόντρα με την αντιπολίτευση και όλοι μαζί περάσαν ένα ευχάριστο απόγευμα χωρίς κανένα συμπέρασμα προτού πάνε για ουζάκια στο κοινοβουλευτικό καφενείο. Αν δεν ήταν ήδη εκεί.

Καθότι η πολύ θεωρία κάνει κακό αλλά είναι το μόνο που μου απομένει αυτή την στιγμή, καθότι πάνε χρόνια από την πρώτη και τελευταία φορά που εργάστηκα σε τουριστικό γραφείο, αναρωτιέμαι, καθαρά θεωρητικά, γιατί ένας επιχειρηματίας να μην κάνει το παν για να αυξήσει το κέρδος του. Στο ήδη ξεφούσκωμα μιας οικονομικής κρίσης που πληρώνουν μόνο αυτοί που δεν την προκάλεσαν, ο καπιταλισμός κουβαλάει ακόμα τις ίδιες θλιβερές αρχές που ακόμα και ο Άνταμ Σμιθ είχε αποκηρύξει, έστω και αν όλοι προτιμούν να αποκρύπτουν αυτή την λεπτομέρεια.

Γιατί να μην κινήσει γη και ουρανό κάποιος για να αυξήσει το κέρδος? Σε έναν κόσμο που τα βιλαέτια της Βυζαντινής αυτοκρατορίας φτιάχνουν το πλαίσιο για business μεταξύ των υποτίθεται καθαγιασμένων θεσμών, κράτους και εκκλησίας, άσχετα αν μετά ο Έλγιν είναι αλήτης που υπέγραψε παρόμοιο χειρόγραφο με τον πασά της Αθήνας, όποιος επιχειρηματίας πάει με τον σταυρό στο χέρι είναι ΜΑΛΑΚΑΣ. Αυτός ο άγραφος νόμος στα άδυτα του καπιταλισμού, που γίνεται αντιληπτός με το που κλείσεις τα βιβλία και βγεις στον δρόμο, εξηγεί γιατί όλοι οι μεγαλοκαρχαρίες είναι αποδεκτοί και καθωσπρέπει. Είναι έτσι γιατί όλοι οι μικρομεσαίοι τους παρακολουθούμε με δέος για όσα δεν καταφέραμε εμείς αλλά κατάφεραν αυτοί.

Αυτός είναι και ένας λόγος που η οικονομική κοινωνική-ανισότητα δεν είναι μόνο ταξική. Αν γυρνάγαμε τούμπα τον κόσμο και οι φτωχοί γίνονταν πλούσιοι και τούμπαλιν, κάποιοι θα θέλαν να γίνουν υπερπλούσιοι σε τέτοιο βαθμό που θα ξαναέστηναν κοπιωδώς το ίδιο ακριβώς πυραμιδικό ιεραρχικό σύστημα με τις χρηματοπιστωτικές διαβαθμίσεις.

Γιατί λοιπόν ένας επιχειρηματίας να μην πάρει ανήλικα στην δούλεψη του, γιατί να τον ενδιαφέρουν τα ωράρια, γιατί να μην προτιμά ξένους με χαμηλότερες απαιτήσεις όταν οι γηγενείς θέλουν και ΙΚΑ? Οι κρατικο-επιδοτούμενες επενδύσεις κατά τα άλλα φέρνουν θέσεις εργασίας αλλά τελικά μόνο για τον διεθνή καπιταλισμό και για όσους πλειοδοτούν στο να ζητούν λιγότερα εργατικά δικαιώματα. Κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ότι η λύση σε όλα αυτά είναι ο συνδικαλισμός, εγώ πάλι έχω βάσιμες αμφιβολίες.

Γιατί τέλος ο επιχειρηματίας να μην βιάσει το περιβάλλον? Η αειφορία ή sustainability μπορεί να γίνει οδηγός μόνο αν ο άνθρωπος συνειδητοποιήσει ότι μόλις εκείνος πεθάνει έπονται άλλες γενιές που δεν θα δουν τα δέντρα που κόβονται, τα βουνά που ισοπεδώνονται, τις θάλασσες που δεν είναι πια και τόσο μπλε. Αν ο άνθρωπος έπαυε να βλέπει το δάχτυλο του και κοίταγε το άπειρο που απλώνεται μπροστά του θα έπρεπε να γονατίσει σκυφτός αλλά όχι με φτιαχτή σεμνότητα και ταπεινότητα. Θα έπρεπε να αναρωτηθεί τελικά αν είναι κτήμα του ίδιου του εαυτού, ώστε να απαιτεί τόσο χυδαία να είναι όλοι οι άλλοι κτήμα του.

Υ.Γ: Σε μια από τις ερωτήσεις βέβαια έχει ήδη δωθεί απάντηση, η πράσινη ανάπτυξη είναι το σύνθημα της εποχής, κόμματα, επιχειρηματίες, βρήκαν άλλη μια παρόλα για να μας κοιμήσουν. Και φαίνεται να έχουν πολλές ακόμα. Όμως οι μπανανίες όπως και οι σκλάβοι όλων των χρωμάτων και εθνών με τα μπάντζο στις φυτείες ίσως κάποτε ξυπνήσουν. Αρκεί να μην γίνουν χαλίφηδες στην θέση του χαλίφη.

Υ.Γ2: Αντί να μας ζαλίζουν οι οργανισμοί του ΟΗΕ με την αύξηση των υποσιτιζόμενων γιατί δεν οργανώνουν μια εκστρατεία να τους εξολοθρεύσουν ώστε να ζήσουμε πιο sustainable εμεις οι υπόλοιποι. Με χορηγούς τους πράκτορες της Ονδούρας. Από 120 οργανωτές πραξικοπημάτων του θείου Σαμ, αυτοί ξέρουν.

Υ.Γ3: Το σύστημα χρειάζεται τους φτωχούς και τους μεσαίους αλλά οι πάρα πολύ φτωχοί μπορούν να χαλάσουν την μανέστρα. Ο πάρα πολύ φτωχός χέστηκε αν με ικανοποιούν οι γωνίες της high digital τηλεορασούλας μου ή αν καλύπτομαι με τις παράλληλες σχέσεις μου, ο πάρα πολύ φτωχός θέλει ψωμάκι.

Πέμπτη 2 Ιουλίου 2009

Στρουθοκάμηλοι

Το ανέφερα και σε σχόλιο προηγουμένως αλλά νομίζω ότι αξίζει τον κόπο για ξέχωρο ποστ επειδή ειπώθηκε ότι έχω πρόβλημα με την αριστερά. Ναι, με αυτή την αριστερά έχω τεράστιο πρόβλημα και για αυτό λυπήθηκα πραγματικά για τον θάνατο του Μιχάλη Παπαγιαννάκη.

http://www.syn.gr/gr/keimeno.php?id=15183

Στην Αθήνα το Δεκέμβρη του 2008 πέθανε ένα αθώο αγόρι. Στο Ιράν έχουν πεθάνει τουλάχιστον 10 άτομα και όμως ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ συνομιλεί με τον πρεσβευτή του Ιράν και προωθεί την πολιτική του σπέκουλα. Όταν ο Καραμανλής μίλαγε για ασύμμετρες απειλές ο Αλαβάνος (δικαίως) τον λοιδωρούσε. Τώρα οι Αμερικάνοι είναι και πίσω απ' όλα γιατί βολεύει τον ΣΥΡΙΖΑ. Το Ιράν δεν είναι σαν το Ιράκ γιατί ένα μέρος του κόσμου θέλησε αλλαγή. Όχι ότι αποκλείεται να το υποκινούν οι Αμερικάνοι, αλλά δεν υπάρχει κανένα τέτοιο στοιχείο, επομένως οι του ΣΥΡΙΖΑ δημαγωγούν. Εκτός αν τελικά και οι ΕΛ ήρθαν από τον Σείριο.

Αυτά περί απαιτήσεων για ανθρώπινα δικαιώματα είναι μπούρδες. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταδεχόταν να συζητήσει με κανέναν τον Δεκέμβρη του 2008 για έναν νεκρό αλλά τώρα συνομιλεί με το καθεστώς που σκότωσε τουλάχιστον 10. Μήπως να στείλουμε τους Έλληνες μπάτσους να πάρουν σεμινάρια από Ιρανούς μπάτσους???

Αυτή την αριστερά την χαρίζω στους αριστερούς και να την χαίρονται.

Υ.Γ: Δεν υπονοώ ότι ο Dead Rabbit που έκανε το σχόλιο είναι οπαδός του ΣΥΡΙΖΑ. Η αριστερά είναι τρόπος ζωής και δεν περικλείεται σε κόμματα σων και καλά. Απλά ξεκαθαρίζω γιατί τα αριστερά κόμματα στην Ελλάδα μου λένε ελάχιστα, πλην κάποιων προσωπικοτήτων.

Τρίτη 30 Ιουνίου 2009

Δωρεά

http://www.skai.gr/articles/news/politics/ΚατέθεσανοιδύοπρώηνταμίεςτουΠΑΣΟΚ/

"Κατάθεση στον 4ο ειδικό ανακριτή Νίκο Ζαγοριανό έδωσαν οι πρώην υπεύθυνοι του ταμείου του ΠΑΣΟΚ κκ Σπύρος Αυγερινός και Δήμητρα Παπαχρήστου, ενόψει της αυριανής (Τετάρτη) απολογίας του κ. Θεόδωρου Τσουκάτου, ο οποίος κατηγορείται ότι το 1999 είχε παραλάβει ένα εκατομμύριο μάρκα από τα λεγόμενα «μαύρα» ταμεία της επιχείρησης, τα οποία – όπως υποστήριξε - είχε δώσει στο ΠΑΣΟΚ.Εξερχόμενοι του ανακριτικού γραφείου οι δυο μάρτυρες ανέφεραν ότι κατέθεσαν στον ανακριτή τα ίδια πράγματα που είχαν υποστηρίξει και στον εισαγγελέα κ. Αθανασίου, ότι δηλαδή ο κ. Τσουκάτος τότε έδινε χρήματα στα ταμεία του κόμματος προερχόμενα από εισφορές και ως εκ τούτου δεν μπορούν να γνωρίζουν αν το επίμαχο ποσό κατατέθηκε στα ταμεία του κόμματος και υπό ποία μορφή."

Εμφανίζεται ένας τύπος και λέει στον Administrator ή σε κάποιον που γράφει στο μπλογκ, σας γουστάρω πολύ, πάρτε ρε παιδιά ένα εκατομμύριο Ευρώ να γράφετε όλη μέρα στο μπλογκ και να μην κάνετε τίποτα άλλο. Φυσικά και θα τα πάρουμε χωρίς να ρωτήσουμε το γιατί ή άλλες πληροφορίες (αν πρόκειται για ξέπλυμα χρήματος φεριππήν - ή αν ο τύπος θέλει στο τέλος κάθε ποστ να αναφέρεται το όνομα του) - θα τα πάρουμε για να ενισχύσουμε το συντροφικό μας κίνημα (όπως αυτοαποκαλείται και το άνωθεν αριστερό-σοσιαλιστικό κόμμα).

Αυτή είναι η Ελλάδα.

Υ.Γ: Επίσης δεν θα μας απασχολήσει η μορφή κατάθεσης, το συντροφικό μας κίνημα όλα τα αλέθει, από επιταγές μέχρι ότι μπορεί να βάλει ο ανθρώπινος νους.

Υ.Γ2: Ραβασάκι Για την ΕΛ ΑΣ

Κυριακή 28 Ιουνίου 2009

Κράτος Δικαίου

Υπό κατάθεση τροπολογία του νόμου 3386/2005: Είσοδος, διαμονή, και κοινωνική ένταξη υπηκόων τρίτων χωρών στην Ελληνική Επικράτεια.

"Ο αλλοδαπός (νόμιμος ή παράνομος) θεωρείται επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη ή ασφάλεια όταν σε βάρος του ασκηθεί ποινική δίωξη για αδίκημα που τιμωρείται με στερητική της ελευθερίας ποινής, τουλάχιστον τριών μήνών". Ταυτόχρονα, αν στην κράτηση του στην μπουρού, μέχρι να απελαθεί, και ενώ θα αλληλοχαστουκίζεται με άλλους μετανάστες προς τέρψιν του φιλοθεάμονος κοινού, κριθεί ύποπτος διαφυγής, τότε η παραμονή του στο κρατητήριο θα διαρκεί από έξι έως δώδεκα μήνες.

Νομικός δεν είμαι αλλά η υπόθεση ζέχνει φράουλες Μανωλάδας (1, 2). Μια πρόχειρη έρευνα δείχνει ότι διευκολύνεται η απέλαση ακόμα και νόμιμων μεταναστών καθώς και η μακροχρόνια κράτηση τους για αδικήματα που μόνο κακουργήματα δεν αποτελούν (1, 2).

Το κράτος με αυτό το νόμο ξεχωρίζει για τα καλά τα χλωρά απ τα ξερά. Τους γηγενείς από τους όποιους άλλους. Το βρίσκω απόλυτα θεμιτό γιατί δεν έκαναν τόσο κόπο να έλθουν οι ΕΛ από τον Σείριο για να εξομοιώνονται τα παιδιά τους με τους βάρβαρους.

Το κράτος όπως πολλοί προτιμούν να ξεχνάνε είμαστε εμείς. Αν το κράτος, δηλαδή εμείς (δεν είναι υπερβολή η επανάληψη όταν δεν γίνεται εύκολα κατανοητό το πέριεχόμενο), γουστάρει να έχει τέτοιους νόμους και επιβραβεύει πολιτικούς που προωθούν τέτοιους νόμους, τότε όποιος εξαντλεί την οργή του στους μπάτσους που π.χ κακοποιούν μετανάστες υποκρίνεται ως εκεί που δεν πάει. Όπως στην δημοκρατία τα αδιέξοδα βρίσκονται μόνο μέσα στα μυαλά των πολιτών που δεν υπηρετούν την πολιτεία, έτσι και το όργανο, όπως και το μπουζούκι, παίζουν σε ότι σκοπό τους βαρέσεις.

Και όλοι όσοι μπλογκαροαμπελιφολοσούμε, αποθεώνουμε το κάθε παλτό με δυο σπασμένα πόδια, χτίζουμε καριέρες ή τρέχουμε σαν τον Βέγγο για τον καθημερινό επιούσιο, και γενικώς ζούμε τις ζωούλες μας, καλό θα είναι να κάνουμε και καμιά αυτοκριτική. Ακόμα και οι ίδιοι να είμαστε παναγίες και να μην έχουμε την παραμικρή ευθύνη για το τριγύρω μπάχαλο, υπάρχουν δικοί μας άνθρωποι που σίγουρα έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης για το πολιτικό-περιβαλλοντικό-κοινωνικό-ηθικό και πλεόν νομικό κατάντημα. Δεν είμαστε πεφωτισμένοι για να δείξουμε το φως, είναι ζήτημα αν μπορούμε να το βρούμε οι ίδιοι. Μπορούμέ όμως να τους καλέσουμε να ψάξουμε μαζί. Με μόνη ελπίδα να ξαναξεκινήσουμε την αναζήτηση αλλά να μην καταλήξουμε με εκπομπή στον Αντέννα.

Υ.Γ: Απο το Smooth Criminal στο Rock my World πολλά στραβά μεσολάβησαν αλλά ο καλλιτέχνης μένει ζωντανός με το έργο του και ο Michael Jackson επικαιροποίησε όσα είχε διδάξειτο Rock n Roll προγενέστερα. Το μπιτ είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης φύσης.

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009

Πώς περνάει ο καιρός...

Το έβαλα και στο φέιζμπουκ αλλά δεν είδα ανταπόκριση.
Πάρτε το λοιπόν κι εδώ και ΔΕΙΤΕ ΤΟ
ΟΛΟ
http://www.youtube.com/watch?v=lTU5Z_eGUH0
..κι ο καθένας (από εμάς) να αναλάβει τις ευθύνες του (βλ. κάλπη)

Σάββατο 20 Ιουνίου 2009

My prequel's sequel

Την περασμένη Παρασκευή είδα το Terminator Salvation. Αρκετοί το περιγράφανε ως Terminator 4. Στην ουσία όμως ήταν ένα prequel της γνωστής σειράς. Ή μήπως όχι? Η ιδιαίτερη πλοκή του Terminator καθιστά δύσκολη την τοποθέτηση του Salvation ως προγενέστερο ή μεταγενέστερο των υπολοίπων. Περίεργο? Όχι ιδιαίτερα όπως διαπίστωσα. Το Hollywood θεωρώ πως τελευταία βλέπει αυτά τα μπερδεψιάρικα sequel-prequels ως το νέο αίμα των κινηματογραφικών spin-offs.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η πρώτη "full feature" κινηματογραφική ταινία είναι το The Story of the Kelly Gang του 1906. Ακολουθεί το 1914 η πρώτη έγχρωμη ταινία The World, the Flesh and the Devil. Το πρώτο πραγματικό sequel που γυρίστηκε ήταν το Fall of a Nation το 1916. Θέλω να πιστεύω πως το sequel αυτό δεν ήταν μια πρώτη αποπείρα αρπαχτής σε ένα νέο είδος αλλά η συνέχιση της ιστορίας του πρώτου (The Birth of a Nation, 1915). Προσωπικά πιστεύω πως εκεί που ξεκίνησε το όργιο των sequels ήταν την δεκαετία του '60 με την σειρά των James Bond. Ξεκινάει αργοτερά η μαζική παραγωγή sequels όχι ιδιαίτερα βαθυστόχαστων ταινιών όπως slashers (Friday the 13th, Halloween), κωμωδίες (Police Academy) και περιπετειούλες (Back to the Future). Αυτές οι ταινίες φυσικά επέτρεπαν κάτι τέτοιο καθώς δεν υπήρχε και κάποια ιδιαίτερη ιστορία που έπρεπε να προσαρμοστεί ώστε να επιτρέψει την ύπαρξη συνέχειας.

Στο σημείο αυτό φαντάζομαι το Hollywood αρχίζει να θέλει να επεκτείνει την παραγωγή sequels και σε ταινίες με λίγο πιο βαθυστόχαστο σενάριο. Τα απότελέσματα άλλοτε είναι πολύ καλά (Terminator 2) και άλλοτε τραγικά (Highlander). Στις περισσότερες αν όχι όλες τις περιπτώσεις πάντως τα sequel αν και καλά αρκετές φορές, αδυνατούν να φτάσουν το επίπεδο της πρώτης. Χαρακτηριστικές τέτοιες περιπτώσεις θα έλεγα πως είναι οι σειρές Alien και Predator. Ειδικά για αυτές τις δύο περιπτώσεις βλέπουμε και το απόλυτο spin-off με τα δυο τραγικά Alien vs Predator...

Και να σου λοιπόν που αρχίζουμε να θέλουμε κάτι περισσότερο. Και τι ανακαλύπτουμε? Μα τα prequels! Εκεί που μια σειρά λες ότι δεν πάει άλλο και είναι ήδη τραβηγμένη από τα μαλλιά, πάμε πίσω στον χρόνο να δούμε πως ξεκίνησε η όλη φάση. Batman Begins και Gotham Knight, Hannibal Rising, Exorcist: The Beginning, Terminator Salvation, Star Trek ... Η αλήθεια είναι φυσικά ότι η ιδέα του prequel δεν είναι καινούργια καθώς βλέπουμε prequels ακόμα και το 1948 με το Another Part of the Forest. Πλέον όμως έχει γίνει trend.

Προσωπικά θέλω να δω στα επόμενα χρόνια ποιό θα είναι το νέο μέσο για τα κινηματογραφικά studio να αρμέξουν τις τσέπες μας. Φαντάζομαι κάτι του τύπου Alien vs Predator αλλά πολύ πιο ξεκάρφωτο. Ο James Bond να πρέπει να κόψει το κεφάλι του Hannibal Lecter για να είναι ο "The one"...

P.S: Θα ήθελα με το post αυτό να αρχισεί μια κουβεντούλα:
- Ποιό θεωρείτε ότι είναι το πίο τραγικό sequel? (Highlander 2)
- To πιο πετυχημένο (The Godfather: Part II)
- To καλύτερο prequel? (Batman Begins)
- ...