Δωρεά

http://www.skai.gr/articles/news/politics/ΚατέθεσανοιδύοπρώηνταμίεςτουΠΑΣΟΚ/

"Κατάθεση στον 4ο ειδικό ανακριτή Νίκο Ζαγοριανό έδωσαν οι πρώην υπεύθυνοι του ταμείου του ΠΑΣΟΚ κκ Σπύρος Αυγερινός και Δήμητρα Παπαχρήστου, ενόψει της αυριανής (Τετάρτη) απολογίας του κ. Θεόδωρου Τσουκάτου, ο οποίος κατηγορείται ότι το 1999 είχε παραλάβει ένα εκατομμύριο μάρκα από τα λεγόμενα «μαύρα» ταμεία της επιχείρησης, τα οποία – όπως υποστήριξε - είχε δώσει στο ΠΑΣΟΚ.Εξερχόμενοι του ανακριτικού γραφείου οι δυο μάρτυρες ανέφεραν ότι κατέθεσαν στον ανακριτή τα ίδια πράγματα που είχαν υποστηρίξει και στον εισαγγελέα κ. Αθανασίου, ότι δηλαδή ο κ. Τσουκάτος τότε έδινε χρήματα στα ταμεία του κόμματος προερχόμενα από εισφορές και ως εκ τούτου δεν μπορούν να γνωρίζουν αν το επίμαχο ποσό κατατέθηκε στα ταμεία του κόμματος και υπό ποία μορφή."

Εμφανίζεται ένας τύπος και λέει στον Administrator ή σε κάποιον που γράφει στο μπλογκ, σας γουστάρω πολύ, πάρτε ρε παιδιά ένα εκατομμύριο Ευρώ να γράφετε όλη μέρα στο μπλογκ και να μην κάνετε τίποτα άλλο. Φυσικά και θα τα πάρουμε χωρίς να ρωτήσουμε το γιατί ή άλλες πληροφορίες (αν πρόκειται για ξέπλυμα χρήματος φεριππήν - ή αν ο τύπος θέλει στο τέλος κάθε ποστ να αναφέρεται το όνομα του) - θα τα πάρουμε για να ενισχύσουμε το συντροφικό μας κίνημα (όπως αυτοαποκαλείται και το άνωθεν αριστερό-σοσιαλιστικό κόμμα).

Αυτή είναι η Ελλάδα.

Υ.Γ: Επίσης δεν θα μας απασχολήσει η μορφή κατάθεσης, το συντροφικό μας κίνημα όλα τα αλέθει, από επιταγές μέχρι ότι μπορεί να βάλει ο ανθρώπινος νους.

Υ.Γ2: Ραβασάκι Για την ΕΛ ΑΣ

Κράτος Δικαίου

Υπό κατάθεση τροπολογία του νόμου 3386/2005: Είσοδος, διαμονή, και κοινωνική ένταξη υπηκόων τρίτων χωρών στην Ελληνική Επικράτεια.

"Ο αλλοδαπός (νόμιμος ή παράνομος) θεωρείται επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη ή ασφάλεια όταν σε βάρος του ασκηθεί ποινική δίωξη για αδίκημα που τιμωρείται με στερητική της ελευθερίας ποινής, τουλάχιστον τριών μήνών". Ταυτόχρονα, αν στην κράτηση του στην μπουρού, μέχρι να απελαθεί, και ενώ θα αλληλοχαστουκίζεται με άλλους μετανάστες προς τέρψιν του φιλοθεάμονος κοινού, κριθεί ύποπτος διαφυγής, τότε η παραμονή του στο κρατητήριο θα διαρκεί από έξι έως δώδεκα μήνες.

Νομικός δεν είμαι αλλά η υπόθεση ζέχνει φράουλες Μανωλάδας (1, 2). Μια πρόχειρη έρευνα δείχνει ότι διευκολύνεται η απέλαση ακόμα και νόμιμων μεταναστών καθώς και η μακροχρόνια κράτηση τους για αδικήματα που μόνο κακουργήματα δεν αποτελούν (1, 2).

Το κράτος με αυτό το νόμο ξεχωρίζει για τα καλά τα χλωρά απ τα ξερά. Τους γηγενείς από τους όποιους άλλους. Το βρίσκω απόλυτα θεμιτό γιατί δεν έκαναν τόσο κόπο να έλθουν οι ΕΛ από τον Σείριο για να εξομοιώνονται τα παιδιά τους με τους βάρβαρους.

Το κράτος όπως πολλοί προτιμούν να ξεχνάνε είμαστε εμείς. Αν το κράτος, δηλαδή εμείς (δεν είναι υπερβολή η επανάληψη όταν δεν γίνεται εύκολα κατανοητό το πέριεχόμενο), γουστάρει να έχει τέτοιους νόμους και επιβραβεύει πολιτικούς που προωθούν τέτοιους νόμους, τότε όποιος εξαντλεί την οργή του στους μπάτσους που π.χ κακοποιούν μετανάστες υποκρίνεται ως εκεί που δεν πάει. Όπως στην δημοκρατία τα αδιέξοδα βρίσκονται μόνο μέσα στα μυαλά των πολιτών που δεν υπηρετούν την πολιτεία, έτσι και το όργανο, όπως και το μπουζούκι, παίζουν σε ότι σκοπό τους βαρέσεις.

Και όλοι όσοι μπλογκαροαμπελιφολοσούμε, αποθεώνουμε το κάθε παλτό με δυο σπασμένα πόδια, χτίζουμε καριέρες ή τρέχουμε σαν τον Βέγγο για τον καθημερινό επιούσιο, και γενικώς ζούμε τις ζωούλες μας, καλό θα είναι να κάνουμε και καμιά αυτοκριτική. Ακόμα και οι ίδιοι να είμαστε παναγίες και να μην έχουμε την παραμικρή ευθύνη για το τριγύρω μπάχαλο, υπάρχουν δικοί μας άνθρωποι που σίγουρα έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης για το πολιτικό-περιβαλλοντικό-κοινωνικό-ηθικό και πλεόν νομικό κατάντημα. Δεν είμαστε πεφωτισμένοι για να δείξουμε το φως, είναι ζήτημα αν μπορούμε να το βρούμε οι ίδιοι. Μπορούμέ όμως να τους καλέσουμε να ψάξουμε μαζί. Με μόνη ελπίδα να ξαναξεκινήσουμε την αναζήτηση αλλά να μην καταλήξουμε με εκπομπή στον Αντέννα.

Υ.Γ: Απο το Smooth Criminal στο Rock my World πολλά στραβά μεσολάβησαν αλλά ο καλλιτέχνης μένει ζωντανός με το έργο του και ο Michael Jackson επικαιροποίησε όσα είχε διδάξειτο Rock n Roll προγενέστερα. Το μπιτ είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης φύσης.

Πώς περνάει ο καιρός...

Το έβαλα και στο φέιζμπουκ αλλά δεν είδα ανταπόκριση.
Πάρτε το λοιπόν κι εδώ και ΔΕΙΤΕ ΤΟ
ΟΛΟ
http://www.youtube.com/watch?v=lTU5Z_eGUH0
..κι ο καθένας (από εμάς) να αναλάβει τις ευθύνες του (βλ. κάλπη)

My prequel's sequel

Την περασμένη Παρασκευή είδα το Terminator Salvation. Αρκετοί το περιγράφανε ως Terminator 4. Στην ουσία όμως ήταν ένα prequel της γνωστής σειράς. Ή μήπως όχι? Η ιδιαίτερη πλοκή του Terminator καθιστά δύσκολη την τοποθέτηση του Salvation ως προγενέστερο ή μεταγενέστερο των υπολοίπων. Περίεργο? Όχι ιδιαίτερα όπως διαπίστωσα. Το Hollywood θεωρώ πως τελευταία βλέπει αυτά τα μπερδεψιάρικα sequel-prequels ως το νέο αίμα των κινηματογραφικών spin-offs.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η πρώτη "full feature" κινηματογραφική ταινία είναι το The Story of the Kelly Gang του 1906. Ακολουθεί το 1914 η πρώτη έγχρωμη ταινία The World, the Flesh and the Devil. Το πρώτο πραγματικό sequel που γυρίστηκε ήταν το Fall of a Nation το 1916. Θέλω να πιστεύω πως το sequel αυτό δεν ήταν μια πρώτη αποπείρα αρπαχτής σε ένα νέο είδος αλλά η συνέχιση της ιστορίας του πρώτου (The Birth of a Nation, 1915). Προσωπικά πιστεύω πως εκεί που ξεκίνησε το όργιο των sequels ήταν την δεκαετία του '60 με την σειρά των James Bond. Ξεκινάει αργοτερά η μαζική παραγωγή sequels όχι ιδιαίτερα βαθυστόχαστων ταινιών όπως slashers (Friday the 13th, Halloween), κωμωδίες (Police Academy) και περιπετειούλες (Back to the Future). Αυτές οι ταινίες φυσικά επέτρεπαν κάτι τέτοιο καθώς δεν υπήρχε και κάποια ιδιαίτερη ιστορία που έπρεπε να προσαρμοστεί ώστε να επιτρέψει την ύπαρξη συνέχειας.

Στο σημείο αυτό φαντάζομαι το Hollywood αρχίζει να θέλει να επεκτείνει την παραγωγή sequels και σε ταινίες με λίγο πιο βαθυστόχαστο σενάριο. Τα απότελέσματα άλλοτε είναι πολύ καλά (Terminator 2) και άλλοτε τραγικά (Highlander). Στις περισσότερες αν όχι όλες τις περιπτώσεις πάντως τα sequel αν και καλά αρκετές φορές, αδυνατούν να φτάσουν το επίπεδο της πρώτης. Χαρακτηριστικές τέτοιες περιπτώσεις θα έλεγα πως είναι οι σειρές Alien και Predator. Ειδικά για αυτές τις δύο περιπτώσεις βλέπουμε και το απόλυτο spin-off με τα δυο τραγικά Alien vs Predator...

Και να σου λοιπόν που αρχίζουμε να θέλουμε κάτι περισσότερο. Και τι ανακαλύπτουμε? Μα τα prequels! Εκεί που μια σειρά λες ότι δεν πάει άλλο και είναι ήδη τραβηγμένη από τα μαλλιά, πάμε πίσω στον χρόνο να δούμε πως ξεκίνησε η όλη φάση. Batman Begins και Gotham Knight, Hannibal Rising, Exorcist: The Beginning, Terminator Salvation, Star Trek ... Η αλήθεια είναι φυσικά ότι η ιδέα του prequel δεν είναι καινούργια καθώς βλέπουμε prequels ακόμα και το 1948 με το Another Part of the Forest. Πλέον όμως έχει γίνει trend.

Προσωπικά θέλω να δω στα επόμενα χρόνια ποιό θα είναι το νέο μέσο για τα κινηματογραφικά studio να αρμέξουν τις τσέπες μας. Φαντάζομαι κάτι του τύπου Alien vs Predator αλλά πολύ πιο ξεκάρφωτο. Ο James Bond να πρέπει να κόψει το κεφάλι του Hannibal Lecter για να είναι ο "The one"...

P.S: Θα ήθελα με το post αυτό να αρχισεί μια κουβεντούλα:
- Ποιό θεωρείτε ότι είναι το πίο τραγικό sequel? (Highlander 2)
- To πιο πετυχημένο (The Godfather: Part II)
- To καλύτερο prequel? (Batman Begins)
- ...

Μεγάλες Στιγμές

Ζούμε μεγάλες στιγμές και είναι αδύνατο να τις αγνοήσουμε.

Ένα από τα αναπόσπαστα στοιχεία του British Pride, η British Airways, προέβει σε μια κίνηση που απο μόνη της αποτελεί χτύπημα στο μαλακό υπογάστριο του Καπιταλισμού. Ζήτησε από 30.000 και πλέον (καλοπληρωμένους είναι αλήθεια σε αρκετές περιπτώσεις) υπαλλήλους της είτε να δουλέψουν τζάμπα για ένα μήνα είτε να πάρουν άδεια άνευ αποδοχών.

Δεν είναι η πρώτη εταιρεία που προχωράει σε τέτοιο απενενοημένο διάβημα αλλά το μέγεθος και η γενικότερη δυναμική της εν λόγω εταιρείας δίνει άλλα χαρακτηριστικά στην όλη υπόθεση.

Επίσης, προτείνω ένα συγκλονιστικό άρθρο από τον Guardian της περασμένης Παρασκευής για τον Αμερικάνικο Σοσιαλισμό των.... πλουσίων....

http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2009/jun/12/america-corporate-banking-welfare

το τρυπάνι (μέρος α')

ήταν μια κουνέλα
τσαχπίνα στρουμπουλή
τη λέγαν χουανίτα
τη θέλανε πολλοί
μ'αυτή έκανε νάζια
σκέρτσα και καπρίτσια
κουνούσε τη μουσούδα της
και άναβε τα βίτσια
μέχρι που μια μέρα
στη βόλτα της απάνω
της την έπεσαν τρεις κούνελοι
της άλλαξαν τα φώτα
η χουανίτα έμεινε έγγυος
ο πατέρας της την έδιωξε απ'το σπίτι
για να τ αβγάλει πέρα
έκανε πιάτσα στη σόλωνος
μέχρι που εκεί
γνώρισε τον μήτσο
έναν τίμιο ταξιτζή
που έμοιαζε του ρακιτζή
αλλά ήταν παλικάρι
πήρε τη χουανίτα σπίτι του
της έβαζε να φάει
της έστρωνε να κοιμηθεί
μα οτάν αυτή
μια μέρα μεσημέρι
έκανε να κουνηθεί
της έριξε'ένα χέρι ξύλο
και της είπε
να πάει
να
βρει αλλού να μείνει
έτσι η χουανίτ
α
με την κοιλιά στο στόμα
έτρεχε στα άσυλα
τα πάρκα
τις πλατείες
χωρίς στον ήλιο μοίρα
μάζευε εμπειρίες
κάποτε γέννησε
στη γωνιά του δρόμου
δεκαννιά
γλυκά
χαριτωμένα
παιχνιδιάρικα
άχουτα αμωρέ
γουτσου γουτσου
με ροζ μυτούλες
και αθώα ολοστρόγγυλα ματάκια
κουνελάκια
και τότε πέρασε η κυρα Αγλαΐα
έβγαζε βόλτα
το ντοπερμαν
και το ντόπερμαν
έφαγε τη χουανίτα
(κάποτε τσαχπίνα στρουμπουλή
κουνέλα)
και τα δεκαννια
γλυκά
χαριτωμένα
παιχνιδιάρικα
άχουτα αμωρέ
γουτσου γουτσου
κουνελάκια
που είχαν ροζ μυτούλες
και αθώα ολοστρόγγυλα ματάκια
έτσι λοιπόν σας λέω
έχει μήνυμα η ιστορία
αν έχετε κι εσείς
με κουνέλα γνωριμία
τσαχπίνα, χαδιάρα
ζουμπουρλού και παιχνιδιάρα
πείτε της να μην
πολυπαίζει τη μουσούδα
με ύφος και πεντάστερο τουπέ
γιατί θα την πάρει ο διάλος
τέλος
γεια

Μαθήματα Μαγειρικής

Banana Split, Bananas, Beaker, Bunsen Soup, Cake, Cancelled Show, Chocolate Moose, Christmas Dinner, Coconut, Cow, Crunchy Stars, Donut, Dough, Eggs, Fish, Fishy Chowder, Flapjacks, Frog Legs, Happy Birthday, Heavy Metal, Hot Dogs, Hot Sauce, Japanese Cake, Jacques Roach, Lobsters, Love, Lump Bread, Meatballs, Meat Loafers, Milk Shake, Numa, Onion Cake, Orange Juice, Poisoned Food, Pressed Duck, Reporter, Roast Pig, Roasted Turkey, Roller Skates, Salad, Shakespeare, Souffle, Spaghetti, Spring Chicken, Squirrel Stew, Turtle Soup, Telling a Joke, Uncle, Wedding Cake.

Υ.Γ: Ανεξάρτητα αν διαφωνήσει ο administrator ή οποιοσδήποτε άλλος, διαχωρίζω την θέση μου σαν μέλος αυτού του μπλογκ από το σύνθημα με την Λία και την Βίσση. Δεν με εξέφραζαν και ορισμένα εκ των προηγούμενων αλλά αυτή την φορά νιώθω την ανάγκη να τονίσω την διαφοροποίηση μου. Δεν κάνω ούτε κριτική, ούτε με ενοχλεί η ύπαρξη του, απλά διαφωνώ με την όλη σύλληψη.

Το μαμούθ ρε παιδιά... Θα ξεφύγει!

Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό όν. Εδώ και δεκάδες χιλιάδες χρόνια κατάλαβαμε ότι έπρεπε να κατέβουμε από τα δεντρα και να συννενοηθούμε με τους άλλους που μας μοιάζανε γιατί one-on-one το μαμούθ λες ότι μας ψιλοείχε. Αρχίζουμε λοιπόν να φτιάχνουμε μικρές κοινωνικές ομάδες, προστατευόμαστε, τρεφόμαστε και γενικότερα επιβιώνουμε πιο εύκολα. Super! Ομαδικό πνεύμα, κοινωνικό συναισθημα και ποιός μας πιάνει.

Fast forward στο σωτήριο έτος του τώρα λοιπόν. Οι μικρές κοινωνικές ομάδες έχουν γίνει τερατώδεις και απρόσωπες (το κυριότερο) μεγαλουπόλεις όπου αδυνατείς να ξεχωρίσεις το πώς ακριβώς σε βοηθάει αυτή η κατάσταση να επιβιώσεις. Το κοινωνικό πνεύμα του ανθρώπου αντίστοιχα υφίσταται ατροφία αλλά ο άνθρωπος συνεχίζει να είναι ομαδικό όν και ψάχνει την ομάδα του. Το άσχημο όμως είναι ότι οι ομάδες εκ φύσεως (?) παραμένουν ανταγωνιστικές και οδηγούν πλέον σε ακρότητες. Αν το εξετάσουμε κάθε ομάδα στην οποία εντασσόμαστε έχει το αντίπαλο δέος της:
- EMO vs Trendy
- Ολυμπιακός vs Παναθηναϊκός
- ΝΔ vs ΠΑΣΟΚ
- Μετανάστες vs Χρυσαυγίτες
- Αριστεροί vs Δεξιοί
- Ψαγμένοι τύποι vs Τύποι με SUV στο Κολωνάκι
- Επιστήμη vs Οργανωμένη θρησκεία
- ...

Το κακό είναι ότι ο άνθρωπος όταν βουταέι μέσα στη μάζα γίνεται επικίνδυνος γιατί δεν έχει ατομική συνείδηση. Βάλε και κάνα δυο καθοδηγητές από πάνω (κάθε ομάδα τους έχει) και έδεσε το γλυκό.

Μπορεί άραγε ο άνθρωπος να απαλλαγεί από αυτές τις ομάδες που τον περιορίζουν? Μήπως η ομαδική συνείδηση είναι κάτι πλέον αναχρονιστικό? Πως μπορούμε να αφήσουμε τις κατευθυνόμενες παπάρες και να πάμε πίσω στα βασικά? Πως διάολο μπορούμε απλά να μαζευτούμε για να κυνηγήσουμε το γα****νο το μαμούθ?

Supermarketing

Και πάω λοιπόν μετά από καιρό χθες στο supermarket της γειτονιάς. Αρχίζω και γεμίζω το καλάθι μου με ένα ένα τα είδη carbon που ψωνίζω κάθε δυο βδομάδες. Ψωνίζω τις τονοσαλάτες μου αρπάζοντας 2 συσκευασίες από αυτές τις κλασικές τις "2+1 δώρο". "Ωραία" λέω. "Έξι κονσερβες στην τίμή των τεσσάρων". Πάω μετά στο ψυγείο με τα γαλακτοκομικά να πάρω γιαούρτι. Παίρνω άλλες δύο συσκευασίες από την αγαπημένη μου μάρκα πάλι σε "2+1 δώρο" έκδοσή. "Ουάου" λέω. "Κόνομα έχω κάνει σήμερα. Το ένα τρίτο απ' ό,τι πήρα το πήρα τσάμπα". Πηγαίνοντας προς το ταμείο το μάτι μου πιάνει όλο το υπόλοιπο ψυγείο. "2+1 δώρο", "2+1 δώρο", "Παιρνετε 3 πληρώνετε 2". Μετά παρατηρώ ότι η τρομακτική πλειοψηφία των ειδών αυτών δεν έχει έκδοση solo. Τελικά το τρίτο δεν είναι δώρο απλά αυτή είναι η τίμη των τριών.

Εντάξει, η διαπίστωσή μου δεν ήταν και τόσο φοβερή. Ίσως δεν έγινε και με τον τόσο κινηματογραφικό τρόπο που περιέγραψα. Απορώ όμως. Αυτά τα μικρά χαζομάρκετινγκ τρικ σε πόσους πραγματικά πιάνουν?

Sympathy for the Devil

Οι μετακινήσεις ανθρώπων ανά τον κόσμο αφορούν όχι μόνο τους ίδιους τους ταξιδευτές αλλά και τους εκάστοτε προορισμούς τους. Μόνο που η αγωνία μιας χώρας να προσελκύσει τουρίστες είναι αντιστρόφως ανάλογη της επιθυμίας να προσελκύσει οικονομικούς μετανάστες. Εκτός βέβαια και αν χρειάζεται πάμφθηνο και απελπισμένο εργατικό δυναμικό για να οργανώσει Ολυμπιακούς και να αποκτήσει τις υποδομές προηγμένων χωρών. Για να πάψουν τα έργα να είναι μακέτο σύμφωνα με τον Κινέζο. Λίγο καλύτερα δηλαδή από το πως κατασκευάστηκαν οι πυραμίδες, εκτός και αν υιοθετηθούν οι συνδέσεις με την χαμένη Ατλαντίδα. Αν μετά από 3000 χρόνια επισκέφτονται τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις – Malls όπως επισκέπτονται σήμερα τις πυραμίδες, οι αρχαιολόγοι του μέλλοντος να βάλουν το χέρι τους. Τουλάχιστον δεν θα σβήσουν οι αλλεπάληλες οικείες μνήμες υπό την σκιά του ασυνάρτητου καλατραβικού κάλλους. Παραδείγματος χάριν, δυο χέρια να μουτζώνουν τον Τζόρτζεβιτς.

Όσο όμως ο επισιτιστικός επιχειρηματίας της Σαντορίνης πουλάει τα γκουρμέ προιόντα και υπηρεσίες του σε τιμές που 15 οικονομικοί μετανάστες δεν συγκεντρώνουν ψιλά ούτε για το κουβέρ, η ανθρωπότητα δικαιώνεται. Τα σάπια θεμέλια φανερώνονται μόνο όταν τα διάφορα φτωχαδάκια επιχειρηματίες και τα corporate φιντάνια τους διαμαρτύρονται για το που είναι οι τουρίστες. Όντας μεταξύ Μ-Λ και Λ-Μ ΚΚΕ ζητούν από το κράτος να παρέμβει, να επιδοτήσει την εργασία, την επένδυση, να χρηματοδοτήσει καμπάνιες, να φέρει τουρίστες που θα έχουν παχιές τσέπες και δεν θα κάνουν διαγωνισμούς πεολειχίας στις μπάρες των Μαλλίων, που θα πληρώσουν μια περιουσία για να ζήσουν το true experience. Στο ξεκίνημα της σαιζόν όλοι τα βάζουν με το σύστημα, που σαν το δίχτυ πάντα απλώνεται μπροστά τους. Θα έλεγες ότι όλοι μεγάλωσαν με Σιδηροπουλικά ακούσματα. Στο τέλος της σαιζόν ξέρεις ότι οι περισσότεροι εξ αυτών όχι μόνο ψεύδονταν αλλά και ότι τελικά τους νανούριζαν με Πετρέλη-Στανίση. Αυτοί οι επιχειρηματίες αλλά και ουκ ολίγοι άλλοι πετυχημένοι επαγγελματίες έχουν την δική τους ατζέντα και την συζητάνε στα καφέ όπως όλοι οι αστοί με καθαρή την συνείδηση για το τι ωραία που τα καταφέρανε και χθές και σήμερα και αύριο.

Κάποιοι που εκτος από καθαρή συνείδηση έχουν και καθαρό αίμα βάλθηκαν να διώξουν άρον άρον τους οικονομικούς μετανάστες. Φέρτε κουβαρντάδες τουρίστες και διώχτε εξαθλιωμένους μετανάστες από παιδικές χαρές μην μολύνουν τα παιδάκια μας. Ξαναδίνοντας τα φώτα του πολιτισμού ο Έλληνας μπορεί να συνεχίσει να πίνει μακάριος το φραπεδάκι του και να απορροφείται στα τριημεράκια του. Ψηφίζοντας το ίδιο κατεστημένο. Τους συνήθεις υπόπτους. Μόνο που κάθε λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν. Ίσως από εδώ και πέρα να έχει και τους τουρίστες αλλά και τους οικονομικούς μετανάστες που του αξίζουν. Ώστε όλοι μαζί να ευθυμήσουμε στην μεγάλη εταιρική–κρατική και ενίοτε μητροπολιτική οντότητα Παρτάκηδες ΑΕ.

Just as every cop is a criminal
And all the sinners saints
As heads is tails
Just call me Lucifer
'Cause I'm in need of some restraint (Rolling Stones)

Το πάτημα

[...] Δεν είμαι ρατσιστής. Δεν έχω τίποτα με τη βλακεία. Κι εγώ βλάκας είμαι. Πολύ συχνά. Συνήθως. Αλλά δε φοράω στολή. Και δεν επιβάλλω τη βλακεία μου. Παρά μόνο σε όσους θέλουν. Στους φίλους μου, στην γκόμενά μου. Τι είναι μπάτσος; Ένας βλάκας όπως όλοι αλλά με στολή. Με πάτημα. Με το μαγικό κουμπί. Που το πατάς και κάτι γίνεται. Κάτι γίνεται; Νομίζει οτι κάτι γίνεται. Τι είναι φασισμός; Ένα πάτημα για όλους τους φτωχούς και τους βλάκες του κόσμου. “Όλοι είμαστε φτωχοί, αλλά εσύ είσαι καλύτερος φτωχός από τον άλλο φτωχό, το Μαύρο, τον Κινέζο, τον πούστη”. Γιατί; Γιατί έτσι. Γιατί είσαι Άρειος. Γιατί έχεις Ιστορία. Γιατί έχεις στολή. Γιατί έχεις το πάτημα. Έτσι, κάτι μαλάκες που θα μπορούσαν να περνάνε μια χαρά με το πώς είναι και το τι είναι και να ζουν δημιουργικά και ευτυχισμένα, τσουπ, κάνουν το ξεπέταγμα, σηκώνουν το μέτωπο ψηλά, βρίσκουν το Πάτημα: Στολή, Ιστορία, Φυλή, Πιστόλι. Και ξαφνικά ο βλάκας, ο περίγελος του σχολείου, αποκτά εξουσία πάνω σου, πάνω μου, πάνω μας, έτοιμος να χυμήξει, να πάρει το αίμα του πίσω. Απ' όλους. Από τις γκόμενες που δεν του κάθισαν, από τους τύπους που δεν τον έκαναν παρέα, από τους συναδέλφους που τον δούλευαν, Τώρα μπορεί να τους δείρει, να τους μπουζουριάσει, να τους ξεφτιλίσει, χωρίς να δώσει λογαριασμό σε κανέναν, ασύδοτα, ελεύθερα, απόλυτα. Δεν ξέρω, πολλές φορές το σκέφτομαι, οτι εντάξει, άνθρωποι είναι κι αυτοί, ένα μισθό παίρνουν και τα ρέστα. Στ' αρχίδια μου. Να βρουν άλλη δουλειά. Και σιγά το μισθό. Δουλειά, να βαράς τον άλλον είναι δουλειά; Δεν είναι. Είναι εκδίκηση. Η εκδίκηση του τίποτα. Έτσι λέω εγώ και με λένε Μανόλη.

Από το βιβλίο “Τα χαστουκόψαρα” του Λένου Χρηστίδη

Οικολογία - Κοροϊδία = 2

Έλεος πια με τισ οικολογικές ανησυχίες κ τις πράσινες παπάρες.Δεν αντέχω άλλο. Είχαμε πριν λίγο καιρό μόνο τις δήθεν φιλανθρωπίες των πλουσίων κ των μεγιστάνων,που κάνανε την φιγούρα τους κ τις δημόσιες σχέσεις τους κ μάσαγαν οι ανόητοι μικροαστοί ότι δήθεν είναι ευαίσθητοι αυτοί που τους πίνανε το αίμα κανονικότατα, τώρα βρήκαμε καινούριο φρούτο.
Οικολογία σου λέει ο άλλος. Κ δήθεν φροντίζουν οι ματσωμένοι να έχουν υβριδικά αυτοκίνητα, ανακυκλώσιμα περιτυλίγματα οι μεγαλοαλυσίδες, Gala για το πράσινο οι μεγιστάνες κτλ κλτ. Μα καλά, είναι δυνατόν να τρώει τόσος πολύς κόσμος κουτόχορτο? Δεν είναι ολοφάνερο ότι όλοι αυτοί που μας το παίζουν οικολογικά ευαίσθητοι, είναι κοινωνικά κ ανθρωπιστικά αναίσθητοι? ότι δεν τους καίγεται καρφάκι για το πράσινο κ τα προβλήματα της φτώχιας? Ότι κάτι άλλο κρυβεται από πίσω? Ότι το πιθανότερο είναι να θέλουν να φτιάξουν την εικόνα τους προς τα έξω, ώστε απερίσπαστοι κ με τις ευλογίες όλου του κόσμου να συνεχίζουν να κάνουν τις βρωμοδουλειές τους κ να καταστρέφουν τον κόσμο που ζούμε?
Περιμένω απαντήσεις γιατί μου φαίνεται ότι θα τρελαθώ με όλη αυτή την οικολογική μανία που ζούμε καθημερινά...Έλεος, αλλά εγώ τέτοια οικολογική συνείδηση δεν διαθέτω...Φιδάκια